"We leefden in een gejaagde wereld waar economisch belang te veel de overhand had."

Bart Houben runt samen met zijn broer Lucas de Eindhovense bakkerij Houben Worstenbrood. Food Inspiration vroeg Bart hoe het met het bedrijf gaat, hoe zijn corona-initiatief ikookaanjou.nl loopt, en wat hem bezighoudt in deze tijd. 

Een nieuwe zaak die nooit werd geopend

Begin maart openden de broers Houben hun nieuwe bakkerij annex lunchroom in het centrum van Eindhoven. De oude bakkerij werd te klein, en een meer prominente plek in de stad was voor de lunchroom een mooie kans. Op 14 maart stond de feestelijke opening gepland, maar die opening is er niet gekomen vanwege de uitbraak van het coronavirus. De zaak is nu geopend voor het afhalen van worstenbroodjes, maar weinig mensen weten de bakkerij nu te vinden. Gemiddeld komen er zo’n 25 klanten per dag.

Een foodtruck die niet meer rijdt

Met de ‘WA? Worstenbrood?!’ foodtruck reed Bart met zijn team van evenement naar evenement. Houben draaide tientallen evenementen per jaar. Of het nou tijdens de Dutch Design Week in thuisstad Eindhoven was, of op festival Flying Dutch of de TT in Assen: de worstenbroodjes van Houben vlogen er letterlijk als warme broodjes over de toonbank. Die bedrijfstak ligt nu helemaal stil. Toch wil Bart de foodtruck binnenkort weer laten rijden. Bart: "We zijn van plan om als een soort SRV wagen door de wijk en langs ziekenhuizen en verzorgingstehuizen te rijden om worstenbroodjes uit te delen. Wellicht dat er bedrijven zijn die hierin willen participeren om de zorgmedewerkers een hart onder de riem te steken en met iets lekkers te belonen voor het harde werk."

Een voorraad van 4.500 worstenbroodjes in de vriezer

Net voordat de coronacrisis uitbrak was ‘tie klaar: het zalm-worstenbroodje, door Houben ontwikkeld in samenwerking met versvishandel Jan van As. Ze deden er enkele maanden over om de visvariant van het traditionele vleesbroodje zo te krijgen als ze wilden. De productie was net gestart, de verkoop kon beginnen. Nu liggen de 4.500 broodjes bij Bart in de vriezer. Hij gaat ze binnenkort aanbieden op het tijdelijke noodplatform etenover.nl, zodat de consument de zalm-broodjes toch kan proeven. En de broodjes niet de prullenbak in hoeven.

Een corona-initiatief dat gestart werd

Houben lanceerde op 14 april ikookaanjou.nl, een initiatief waarbij mensen worstenbroodjes kunnen bestellen en laten afleveren bij familie of vrienden in verzorgingstehuizen, woonzorgcentra of bij mensen thuis. De broodjes zijn voorzien van een persoonlijke boodschap. Een soort bloemetje, maar dan om op te eten. "Want liefde gaat ook in deze tijden – juist in deze tijden – door de maag", aldus Bart. "Een worstenbroodje is iets vertrouwds en bekends; een lekkernij die je een geluksmomentje kan geven. Al is het maar voor even." Sinds de lancering van het initiatief doneerden al enkele honderden mensen een worstenbroodje aan een geliefde.

Een ondernemer die zich afvraagt of de intelligente lockdown wel zo intelligent is

Bart pleit er voor om de verantwoordelijkheid meer bij de burgers zelf te laten. Als het aan hem zou liggen werd de horeca nu geleidelijk weer geopend, en is het aan mensen zelf om te beslissen of ze er naartoe gaan. Verzorg je je moeder van 80-plus? Dan is het misschien beter om de drukte niet op te zoeken. Ben je bereid om als gezond en jong persoon het eventuele risico van besmetting te dragen? Dan kies je daar zelf voor, waarbij respect voor de keuze van de ander heel belangrijk is.

Een man die de rust stiekem ook fijn vindt

Ondanks de ellendige gevolgen voor de bakkerij en de horecasector in zijn algemeen kan Bart de rust tijdens de lockdown ook waarderen. "We leefden in een gejaagde wereld waar economisch belang veel te veel de overhand had. Maatschappelijke betrokkenheid, duurzaamheid en gezondheid waren wat mij betreft veel te veel naar de achtergrond geraakt. Daar komt nu gedwongen door deze situatie meer besef voor en dat is volgens mij alleen maar goed." Hij vraagt zich zelfs af of het niet fijn zou zijn om met het hele land ieder jaar minstens een maand rust te nemen. Een maand tijd voor bezinning, het gezin, en om de natuur op adem te laten komen.

And the people stayed home.
And read books, and listened, and rested,
and exercised, and made art, and played games,
and learned new ways of being, and were still.

And listened more deeply.
Some meditated, some prayed, some danced.
Some met their shadows.

And the people began to think differently.
And the people healed.

And, in the absence of people living in ignorant,
dangerous, mindless, and heartless ways,
the earth began to heal.

And when the danger passed, and the people
joined together again, they grieved their losses,
and made new choices, and dreamed new images,
and created new ways to live and heal the earth fully,
as they had been healed.

- Kitty O’Meara