De productie van ons eten en drinken zorgt voor voor ongeveer één derde van alle klimaatbelasting. Steeds meer grote bedrijven binnen en buiten de foodsector maken beloftes rondom hun impact op het milieu. Toch zijn maar weinig mensen écht op de hoogte van de klimaatimpact van producten en bedrijven. Daar komt steeds meer verandering in.

Coverbeeld: tech start-up VanBoven verzamelt data met drones

De uitspraak van de rechter in een zaak tegen oliebedrijf Shell, zorgde voor extra aandacht voor de CO2-uitstoot van grote bedrijven. De rechter oordeelde dat Shell zijn uitstoot in 2030 met 45 procent moet hebben verminderd ten opzichte van het niveau van 2019. De zaak die was aangespannen door onder andere Milieudefensie, zorgt voor veel reuring op internationaal niveau. Want de beslissing kan een doorbraak zijn in de bereidheid van rechtbanken om een ​​groot bedrijf te dicteren wat het wereldwijd moet doen om het klimaat te beschermen: dit zet de deur open voor juridische druk op grootmachten als Unilever en kompanen.

Inzicht voor consumenten 

Ook consumenten kunnen druk uitoefenen om bedrijven de goede kant op te sturen. Worden vervuilende producten zoals vlees immers minder gekocht, dan zullen producenten een andere weg inslaan. Maar hoe weten consumenten welke producten nou milieubelastend zijn? En hoe zie je door alle veelbelovende duurzaamheidsproposities welke bedrijven écht hun steentje bijdragen?

Begin dit jaar werd het het keurmerk Eco-Score gelanceerd, dat consumenten in een oogopslag duidelijk maakt of het eten dat ze kopen een grote of kleine ecologische voetafdruk heeft. Het gebruik en de analyse van data kan nog veel meer inzichten bieden. Hoewel onderzoekers en bedrijven zelf al veel data over klimaatverandering verzamelen,  hebben weinig consumenten echt zicht op die data en de betekenis daarvan. 

Verplicht rapporteren over milieu-impact

Daar zal in de toekomst verandering in komen. Veel bedrijven brengen hun milieubelasting en mate van duurzaamheid al jaren in kaart; ze rapporteren erover net zoals ze hun jaarcijfers publiceren. Het is de bedoeling om hiermee zowel beleidsmakers als bewuste consumenten tevreden te stellen. De Britse overheid kondigde zelfs aan, dat het verplicht wordt voor grote bedrijven om ieder jaar te rapporteren over hun bijdrage aan klimaatverandering.

Data voor duurzaamheid

Een opkomend fenomeen is Software as a Service (SaaS): het zorgt ervoor dat data toegankelijk zijn vanaf elk apparaat met een internetverbinding. Hierdoor kunnen milieugegevens van bedrijven inzichtelijk worden gemaakt en met elkaar worden vergeleken. Zo kondigde de betalingsapp Klarna op 20 april aan, dat ze de CO2-uitstoot van alle winkelaankopen inzichtelijk gaat maken. Hierdoor kunnen 90 miljoen consumenten zien wat de carbon-footprint, de koolstofuitstoot, is van een product dat ze willen kopen.

Maar ook SaaS start-ups die zich focussen op de food & agrisector lijken als paddenstoelen uit de grond te komen. Het gebruik de SaaS-technologie draagt bij aan slimmere besluitvorming en bedrijfsvoering aan de hand van data en maakt een duurzamere productie van eten en drinken makkelijker. Inzichtelijke data kunnen namelijk helpen bij efficiënte supply chain management, precisielandbouw, magazijnbeheer en klimaatslimme landbouw.