Maak kennis met de redactie. Deze week: hoofdredacteur Hans. Waar groeide hij op, wie inspireert hem en waaraan ergert hij zich?

In deze nieuwe rubriek maak je kennis met de redactie. Te beginnen met hoofdredacteur Hans Steenbergen. Het brein achter veel moois dat uit de Food Inspiration-koker komt.

Hans is trendwatcher in hart en nieren. En vanzelfsprekend een groot liefhebber van eten, drinken, koken en reizen. Maar wist je dat Hans (@Hanssteenbergen) ook kan zingen, in een band zat en twee cd’s heeft uitgebracht? Hij nog altijd fanatiek is op het voetbalveld, opgeleid is als letterkundige en een boek schreef? Maar wat hij eigenlijk wilde – stiekem – was beroemd worden. ‘Maar inhoudelijk beroemd hè, niet zomaar beroemd.’

Uit wat voor nest kom je?
‘Een liefdevol arbeidersgezin in Haastrecht, vlakbij Gouda. Met een broer en twee zussen.’

Wat is jouw favoriete gerecht van je moeder?
‘Oeh, ze maakte een hoop lekkere dingen. Maar als ik moet kiezen ga ik voor de sudderlapjes. Dus mooi mals rundvlees, dat van je vork valt, dat de tijd heeft gehad en met wat kruiden is gegaard. Ja, dat kon ze wel heel goed.’

Ga je daarvoor nog wel eens langs?
‘Nou niet speciaal daarvoor, maar ik ga nog regelmatig naar haar toe ja. Ik ben groot fan van mijn moeder, zij is een onuitputtelijke bron van inspiratie voor mij. Het is zo’n energiek, liefdevol mens.’

Je reist veel voor je werk. Maar als je in een ander land zou moeten wonen, waar zou dat dan zijn?
‘Als ik het voor het kiezen zou hebben dan zou ik een tweede huis in New York willen, als ik echt geld zou hebben. En oh ja Canada, dat zou nog wel een land voor mij zijn om te wonen, Vancouver, wauw!’

Je onderneemt veel, hebt een toffe baan en bent een blij mens. Maar waar stoor jij je aan?
‘Oh, ik erger me aan de manier waarop Nederlanders zich kleden, in het straatbeeld. Dat is echt beneden alle niveaus vind ik. Amodieus, slordig, geen smaak. Ik heb een hekel aan mensen die geen smaak hebben. En ik houd wel van stijlvol, zonder dat het sjiek hoeft te zijn. Als er maar iets van eigenheid in zit.’

En dan nu… vakantie!
‘Als mijn vakantie begint, ga ik vaak naar een stripboekhandel in Arnhem. Dan ga ik kijken, een uur lang, strips kijken. Dan koop ik wat, drink ik ergens een koffie en zwerf ik wat in mijn eentje. Dan verheug ik me op een film die ik ga zien, een boek dat ik ga lezen. En daarna zoek ik een omgeving op waar mijn geest z’n werk kan doen. Waar ik niet stuur en geen verplichtingen heb, dat mijn geest gewoon z’n gang gaat. Scandinavië lijkt me bijvoorbeeld heerlijk.’