Het zit erop! Gelukkig kunnen we nog even genieten van de laatste verhalen van @IdoEssed tijdens #bestjobinfood.

Vandaag is m’n laatste volle dag. Morgenavond vlieg ik alweer terug naar het regenachtige Nederland, dus moeten vandaag alle zeilen bij om er het maximale uit te halen.

Favela’s
De dag begint bizar. Ik had gepland om in de loop van de ochtend een favela te bezoeken. Een aantal van deze krottenwijken zouden tegenwoordig veilig toegankelijk moeten zijn voor toeristen en je schijnt er goed te kunnen eten. Echter krijg ik te horen dat de man die mij zou gaan begeleiden twee dagen geleden is doodgeschoten. Het wordt me verteld met het gemak waarmee een ober je zou vertellen dat de koffie op is. Schijnbaar is het er sinds het WK en het optreden van de politie destijds toch weer onrustig in de favela’s. Is het dan wel zo verstandig om er heen te gaan? Na zorgvuldig overwegen - en in overleg met de receptioniste van het hotel - besluit ik later in de middag toch te gaan.

Feijoada
Omdat ik al een week in Rio ben, en nog steeds geen feijoada gegeten heb, besluit ik dat eerst maar af te gaan vinken. Feijoada is het nationale lunchgerecht dat met name in het weekend veel gegeten wordt. Het bestaat uit bonen, rijst en verschillende soorten vlees. Een goede plek om dit te eten, zo wordt mij verteld, is Frontera. Het restaurant waar Mark werkt! En zo zit ik even later achter een dampend bord smaakvol eten. Erg lekker, maar wat heftig als ontbijt. De Brazilianen eten het dan ook voor de lunch. 

Ipanema
Na de feijoada ga ik een uurtje op strand liggen. Iets wat er nog niet van gekomen is en je kan natuurlijk niet in Rio zijn geweest zonder dat gedaan te hebben. Het is vandaag lekker weer en Ipanema playa ligt dan ook vol met gebruinde mensen in kleine zwembroekjes. 

The Maze
Na een uur pak ik een taxi naar een favela. Hier heb ik een afspraak met Bob van het legendarische The Maze. De taxichauffeur zet me ergens halverwege, en ik ga weer te voet verder. Inmiddels is het pikdonker buiten. De slecht verlichte steegjes zijn zo smal dat je er niet met z’n tweeën naast elkaar kunt lopen. Gelukkig ben ik alleen. Omdat ik de weg niet kan vinden, vraag ik de weg in een klein barretje. Eerst word ik argwanend aangekeken, maar als ik zeg dat ik een afspraak heb met Bob veranderd dit. Een oude vrouw trekt ergens een man vandaan en schreeuwt iets tegen hem. Dan wijst ze naar mij. Spannend moment, maar het blijkt allemaal goed bedoeld. De man loopt voor mij uit door de steegjes, ondertussen luidkeels praten. Het zou kunnen dat hij kwaad is omdat hij bij z’n pils vandaan is gerukt, maar eigenlijk klinkt hij niet onvriendelijk.
Na tien minuten door de steegjes gewandeld te hebben komen we bij the Maze.

Bob
The Maze is onverlicht en ziet er gesloten uit. Er reageert niemand op mijn aankloppen, en daarom besluit ik maar gewoon naar binnen te lopen.
Achter een lange tafel zit Bob. Een reusachtige, maar bijzonder vriendelijk ogende Brit en eigenaar van The Maze. The Maze is een bed & breakfast. Door Bob’s blote handen van de grond opgebouwd. Z’n zoon geeft me een rondleiding en ik begrijp waarom het The Maze heet. Een wirwar van trappetjes en gangetjes, met hier en daar een terras. The Maze ligt bijna bovenaan de berg, en heeft dan ook een prachtig uitzicht. Bob zit op z’n praatstoel en terwijl we bier drinken vertelt hij me honderduit over The Maze en over z’n eigen leven. Als ik uiteindelijk opsta is het bijna twaalf uur. Met de instructies van Bob sta ik snel weer beneden en ik besluit m’n avond af te sluiten in Lapa.

Lapa
Lapa is het bruisende uitgaanscentrum van Rio. Hier wordt samba gespeeld en de buurt zit vol cafe’s en clubs. Echter is het het leukst op straat. Overal wordt bier verkocht en caipirinhas gemixt. Een perfecte avond als afsluiter van mijn trip! Na uren drinken en dansen doen m’n voeten pijn en is het tijd om naar huis te gaan.

Op m’n rug in m’n bed lig ik de indrukken van de afgelopen week te verwerken. Wat een ontzettend mooie reis, vol fantastische mensen en heerlijk eten.
Zo snel mogelijk weer terug!