Food Inspirations Hans Steenbergen doet verslag van een paar recente ervaringen als gast of, zo je wilt, klant. De start van zijn klantreis ervaart hij niet bepaald als gastvrij, maar gelukkig komt het later nog allemaal goed op de route die hij aflegt.

Ik ben mijn mondkapje vergeten als ik naar Nederlands grootste grootgrutter loop. Ik doe daar zo’n vier keer per week boodschappen, maar herkennen doen ze me niet, laat staan dat ze me kennen. Ik heb daar door de lockdowns voor duizenden euro’s extra boodschappen gedaan. Van de zeven maanden mondkapjesplicht ben ik zes maanden en drie weken met mondkap boodschappen wezen doen. Nu moest ik naar de klantenservice lopen met de volgende vraag:

"Ik ben een mondkap vergeten. Heeft u er toevallig eentje voor me?"

"Dat kost 50 cent."

"Dat meent u niet."

"Ik maak de regels niet"

Waarom moet daar 50 cent voor betaald worden?

In Nederland hebben we 100 miljoen mondkappen die in magazijnen liggen te verstoffen, voor sommige importen is zwaar betaald door de overheid zoals u weet, en dan dit. Ik ben trouwe klant!

"Dat kost 50 cent."

"Ik maak de regels niet."

Hoe ongastvrij kun je zijn? 

Pennywise poundfoolish, zeggen de Engelsen dan. Ik kom geld brengen. Van mijn part druk je je logo erop en geef je het weg als gratis reclame, maar doe dit niet in elk geval. 

Hoe blij ben ik daarom dat de horeca weer open is. 

De bedrijfstak is niet essentieel, de mensen die er werken wel. En ze zijn in elk geval een stuk gastvrijer dan de kruidenier. Afgelopen week heb ik vier dagen buiten de deur gegeten – ontbijt, lunch en diner – en wat was het weer leuk en lekker. Ik geef je – als tegengif tegen mondkapjes-krenterigheid – de gulheid van mijn horeca-ervaringen. 

HOTEL DE BEERZE, MIDDELBEERS

Ik kreeg een wandelweekend aangeboden van mijn partner in hotel De Beerze in Middelbeers. In het Brabantse dorpje is een boutique hotel gemaakt in een oude burgemeesterswoning. En mooi dat het er is. Fijne kamers, mooi terras, goede keuken. En heel veel lokale bewoners als gast. We hebben genoten van de burrata met tomaatjes, de bietenburger, de roodbaars en de zalige Vlaams verse frieten (voor- en afbakken doe ze daar zelf) met Branders mayonaise. We hebben beide avonden extra frites met mayonaise besteld. Niet te stoppen waren we. Een koele verdejo voor mij, rosé voor mijn partner en zo gleden we rustig naar de sluitingstijd van 22.00 uur. Aanrader.

IN DEN BOCKENREYDER IN ESBEEK

We bezochten ook Herberg In den Bockenreyder in Esbeek van broer en zus Ad en Riet de Bruyn. Welgelegen in de bossen van het landgoed De Utrecht en startpunt van een indrukwekkende wandeling langs de vennen ‘de Flaes en ’t Goor’. We zullen er vijf jaar geleden geweest zijn – of misschien nog wel langer geleden, we wisten het niet meer  – maar de ontvangst was zo hartelijk en vol met herkenning en persoonlijke verhalen dat we er verlegen van werden. We aten er een heerlijke uitsmijter, kregen een boek mee met tips voor de omgeving, een uitvoerige uitleg hoe we moesten wandelen, een paar losse euro’s voor de entree van de magnifieke uitkijktoren – want ge zult wel weer geen euro’s op zak hebben. Als klap op de vuurpijl kregen we ook nog een lotion tegen muggen mee want het had geregend en dan zijn er veel insecten in het bos en langs het water. 

Dat is wel een andere definitie van gastvrijheid dan:

"Die kost 50 cent."

"Ik maak de regels niet."

Nog meer Brabantse hartelijkheid beleefd? Jazeker. In het pittoreske Hilvarenbeek is het kerkplein tijdelijk verrijkt met terrassen. Wat was het ineens gezellig daar. Hopelijk mogen de terrassen ook na corona blijven staan. De uitbreiding voegt waarde toe aan het bezoek aan dit dorp. We dronken er een bier en een aperol. En na een tocht fietsen zonder accu, kwamen we aan in het mooie Oirschot. Pal naast de Sint-Petrusbasiliek genoten we op een vol terras van een onder meer een caesars salad.

CAFÉ JANSSEN IN DOETINCHEM

Met mijn twee zoons kon ik eindelijk weer het terras op. Café Janssen sinds 1993, een altijd gastvrij Doetinchems adres met een terras waar je heerlijk naar passanten kan kijken. Ik belde om te reserveren en een vriendelijke stem zei: "Weet je, als er op het terras even geen plek is, begin dan binnen. Zodra er een plaats op het terras vrijkomt, kun je daar terecht." Kijk, dat is iets anders dan: "Nee, we hebben geen plek."

Eenmaal aangekomen konden we direct plaatsnemen op het terras en genoten we van een fles grüner veltliner, gebakken zalm, pasta met gamba en nog wat dranken. En opnieuw was de gastvrijheid met aandacht en plezier op ons gericht. 

DE NIEUWE WINKEL NIJMEGEN

Na het horecaweekend was het maandagavond gelijk weer raak. Ik had een diner met mijn compagnons in restaurant De Nieuwe Winkel in Nijmegen. Chef-eigenaar Emile van der Staak en zijn team hebben dit jaar eindelijk een ster van Michelin gekregen – ook nog een extra groene ster voor zijn duurzame keuken – en we genoten daar van een heerlijk diner met boeiende dranken.

Een keuze uit drie dranken: wijn, collab brew, eigen gebrouwen softdrink.

Het eten en drinken in de Nieuwe Winkel is echt anders. Botanische gastronomie met bijzondere ingrediënten afkomstig onder meer uit het Voedselbos van Wouter van Eck. We aten daar boekweittartelette en bakkergist. Koude bouillon van houtgerijpte tomaat (vier jaar houtgerijpt!)

We kregen en gerechtje met de naam ‘bladeren en scheuten’, bestaande uit eeuwig moes, zuring, shiso, groene asperge, berenklauw, struisvaren, hemelsleutel. 

Vervolgens gerijpte aardappelpuree met aardappel, klei, dashi en lavas. Quinoa met groentenjus, doperwten en mierikswortel. Witte asperges en zwarte amandel, gefermenteerde komkommer en Chinese mahoniepeultjes van de BBQ. Toe maar. 

De umamibom van aardappelpuree met een jus van koji verhief ons in hoger sferen. Het restaurant zat vol op maandagavond. Het team was compleet. De sfeer in het jonge team is vriendelijk en respectvol. De gastvrijheid opnieuw hartverwarmend.

Ik dook een fris opgemaakt bed in van het appartementenhotel Oranjestaete in Nijmegen en de volgende ochtend werd ik verkwikt wakker.

Wat is het fijn dat de gulheid van de echte gastvrijheid weer terug is.