Food uit fictie

Inspiratie uit het allereerste Food Inspiration print magazine. Speciaal voor jou in deze tijd.

De emoties, ervaringen en beleving waarmee eten en drinken omgeven zijn, is voer voor scenaristen, schrijvers en regisseurs. Zij bedenken de meest fantastische (nep)gerechten. Memorabele eetscènes kunnen op hun beurt weer een bron zijn voor culinaire inspiratie. Van Soylent tot Merovingian chocolate cake.

Letterlijk of lekker

Wie zich op culinair vlak door fictie laat inspireren, bepaalt natuurlijk helemaal zelf hoe trouw hij wil blijven aan het bronmateriaal. De meeste schrijvers, tekenaars, en filmmakers zijn zelf geen chef, en misschien werken de gerechten zoals zij ze hebben bedacht wel helemaal niet in de echte wereld. En dan zijn er nog de bewuste gedrochten, zoals de krijtjestosti uit de Simpsons, die helemaal nooit bedoeld zijn om eetbaar gemaakt te worden. Maar dat is juist het mooie van inspiratiebronnen als deze. Er is geen foute manier. Je mag doen wat je wilt, zoals jij dat wilt.
 

> Pulp Fiction (1994), Quentin Tarantino, Big Kahuna Burger

"The cornerstone of any nutritious breakfast"

This is a tasty burger...

Van sommige scènes krijg je gewoon trek. Van de chocoladecreaties van Vianne Rocher uit Chocolat tot de ratatouille van chef-muis Remy uit de gelijknamige film. Het namaken van gerechten die bekend zijn van het grote scherm, kan soms heel simpel zijn. De iconische Big Kahuna Burger uit Quentin Tarantino’s Pulp Fiction is een no-brainer om te maken: een typisch Amerikaanse runderburger met kaas, sla, tomaat en veel saus op een hamburgerbroodje. Maar toch voelt een Big Kahuna als meer dan McDonald's.

De Big Kahuna Burger is naast een gerecht ook de naam van de fictieve keten van Hawaiiaanse-geïnspireerde fastfoodrestaurants die in meerdere Tarantinofilms ten tonele komt. De burger zelf is de signature dish. De grootste glansrol is in de cultfilm Pulp Fiction. 

In de jaren die volgden op het kassucces van de film verschijnt de 'Big Kahuna Burger' op het menu van restaurants wereldwijd. In Californië vind je vandaag de dag nog steeds Big Kahuna's; een burgertent in de geest van de film. Hun Big Kahuna burger bestaat uit een 1/2 lb. Beef Patty, Monterrey Jack & Cheddar, tomaat, rode ui, fijngesneden kool, mayonaise, ketchup en mosterd.

> The Matrix Reloaded (2003), The Wachowski Brothers, Merovingian chocolate cake

"Choice is an illusion created between those with power and those without"

Eten uit de toekomst

Hopelijk komen we er nooit achter hoe Soylent Green – it’s people – uit de gelijknamige sciencefiction klassieker uit 1973 in het echt smaakt, maar het mysterieuze en onvoorstelbare van deze groene wafels maakt het juist zo fascinerend. Science fiction en fantasy zijn de genres die het onmogelijke proberen te visualiseren en dat kan leiden tot zinnenprikkelende experimenten. 

"Look there, at that woman. My God just look at her…affecting everyone around here…so obvious, so bourgeois, so boring. But wait, watch. You see, I have sent her dessert; a very special dessert. I wrote it myself. It starts so simply….each line of the program creating an effect just like…poetry. First a rush, heat, the heart flutters, you can see it now, yes? She does not understand why. Is it the wine? No. What is it then? What is the reason? Soon it doesn’t matter. Soon the why and the reason are gone and all that matters is the feeling itself. And this is the nature of the universe, we struggle against it, we try to deny it but of course it is pretense. It is a lie. Beneath our poised appearance the truth is that we are completely out of control."

Neem als voorbeeld het chocoladedessert uit The Matrix Reloaded. In een chic restaurant krijgt een aantrekkelijke dame in een gezelschap een stukje chocoladecake als dessert geserveerd. Het is geen echte cake maar een stukje computercode dat speciaal voor haar is geschreven. Tijdens het eten triggeren deze regels programmeertaal bij de vrouw een orgasme. In het echte leven helaas onmogelijk, maar tegelijkertijd een spannende stip op onze culinaire horizon. Wie weet is onze eigen technologie ooit zo ver dat het eten dat we maken ons naar dergelijke nieuwe hoogtes kan tillen...

> Ponyo (2008), Studio Ghibli, Ponyo ramen

"I say we start with dessert and go backwards. It's been a backwards kind of day!"

Net echt

Zoals gezegd kan inspiratie overal vandaan komen dus hoeven we ons allerminst te beperken tot de Hollywood blockbusters. De handgetekende Japanse animatiefilms van Studio Ghibli, om maar een voorbeeld te noemen, zijn doorspekt van adembenemende eettaferelen, waar iedere Instagram-account alleen maar van kan dromen. 

Kommen dampende ramen, perfect geportioneerde bento boxes, en hele fantasiedieren van het spit. Probeer dit maar eens na te maken. Het eten uit de films van Studio Ghibli is iconisch geworden door zowel de ongeëvenaarde aandacht voor detail op het gebied van de tekeningen zelf als door de rol die de gerechten spelen. Eten is bij uitstek de manier waarop regisseur Hayao Miyazaki emoties opwekt door beeld. Veiligheid, comfort, en het gevoel van thuis, dat is waar een kom ramen in Ponyo voor staat. 

Do It Yourself: De ingrediënten voor een dampende kom Ponyo Ramen Noodles

• 2 pakjes voorverpakte instant noodles met kippensmaak 

• 1 lente-uitje

• 4 plakken ham

• 1 hardgekookt ei

> The Lies of Locke Lamora (2007), Scott Lynch, Ginger Scald Cocktail

"If reassurances could dull pain, nobody would ever go to the trouble of pressing grapes"

Spat van de pagina

Waar een filmscène al een groot deel van je voorstelling inkleurt, geeft een boek je alleen de woorden. De rest van de voorstelling wordt overgelaten aan je eigen creatieve brein. Hoewel. Soms kan een omschrijving zo beeldend zijn, dat het bijna zintuiglijk is... 

Neem bijvoorbeeld de Ginger Scald cocktail. Die maak je zo: 

"...Conte first selected a tall crystal wine flute, into which he poured two fingers of purest Camorri ginger oil, the color of scorched cinnamon. To this he added a sizable splash of milky pear brandy, followed by a transparent heavy liquor called ajento, which was actually a cooking wine flavored with radishes. When this cocktail was mixed, Conte wrapped a wet towel around the fingers of his left hand and reached for a covered brazier smoldering to the side of the liquor cabinet. He withdrew a slender metal rod, glowing orange-red at the tip, and plunged it into the cocktail; there was an audible hiss and a small puff of spicy steam. Once the rod was stanched, Conte stirred the drink briskly and precisely three times, then presented it to Locke on a thin silver tray."

Normaal gesproken delen we via de website geen verhalen uit de Food Inspiration print magazines. Maar in tijden van corona willen we de horeca helpen door zo veel mogelijk inspiratie te delen. Dus publiceren we in de tijd dat de horeca gesloten is de verhalen uit de print magazines ook online. Dit artikel verscheen in juni 2018 in editie 1.