Veel ondernemers hebben duurzaamheid hoog in het vaandel staan. Ze zetten in op minder plastic, no-waste of minder vlees. Sommige deskundigen denken echter dat we nog grootster moeten denken; volgens hen moeten we het systeem zo veranderen dat alle verborgen kosten zichtbaar worden. True Cost Accounting heet die methode. Hoe zou dat eruit zien?

De Rockefeller Foundation, een stichting van de steenrijke Amerikaanse familie, richtte zich in een recent onderzoek op True Cost Accounting. Dit is een methode om de 'echte prijs' van eten en drinken te berekenen. Daarin worden de verborgen kosten, zoals CO2-uitstoot en gezondheidsproblemen, meegenomen. De onderzoekers erkennen dat de methode nog in de kinderschoenen staat, maar het begin is van een 'beter, goedkoper en veiliger systeem'. Ook in Nederland spreekt Food Inspiration regelmatig voorstanders van de methode. 

Verborgen kosten 

De stichting becijferde dat de verborgen kosten van eten (2,1 biljoen dollar) in de Verenigde Staten bijna dubbel zo hoog zijn als de huidige kosten (1,1 biljoen dollar dollar) van productie, verwerking en transport. De werkelijke prijs van ons eten zou dus eigenlijk 60% hoger moeten liggen. En volgens de onderzoekers is dat nog een conservatieve schatting. Van de verborgen kosten maakt niet klimaatverandering, maar gezondheidszorg het grootste deel uit. Zo’n 1,1 miljard dollar kost het Amerikaanse voedselsysteem nu qua gezondheidszorg, onder andere door oplopende welvaartsziektes als obesitas en diabetes. De onderzoekers concluderen dan ook dat het nadenken vanuit True Cost niet alleen goed is voor mens en planeet, maar een ‘verstandige investering is voor het versterken van een economie’. 

Drie oplossingen 

De onderzoekers vinden dat het verhogen van de kosten voor eindgebruikers een slechte oplossing is. Ze stellen een lijst heel concrete maatregelen voor, van landbouw tot restaurants en overheden. Om een aantal te noemen:

  • De transparantie van producten verhogen, bijvoorbeeld door op verpakkingen een QR-code toe te voegen die linkt naar de productielocatie en de broeikas-voetafdruk.

  • Het vergroten van het percentage landbouwproducten dat geschikt is voor verkoop, bijvoorbeeld door minder kritisch te zijn op de afmetingen voor fruit.

  • Consumenten nudgen om de portiegrootte van gezond eten te vergroten, bijvoorbeeld door altijd een groentesupplement aan te bieden.

  • De vraag naar duurzame eiwitbronnen vergroten, bijvoorbeeld door vleesvervangers te promoten.