Ondernemers tonen hun kwetsbaarheid zelden. Het is voor de meesten not done te praten over gevoelens die je dwars zitten, over je twijfels en zorgen. Het wordt door veel leiders gezien als een vertoon van zwakte…

Foto door: Nina Slagmolen

Er heerst angst dat openheid over gevoelens wordt gezien als gebrek aan daadkracht en duidelijkheid. Een emotionele houding zou door medewerkers en zakelijke partners snel verkeerd begrepen worden, want ‘als de leider het niet meer weet’ ontstaat er paniek.

Misschien herken je je daarin?

Hoe mooi was onze recente hangout met vijftien leden van ons netwerk Food Inspiration Pioneers. Tijdens dit beeldoverleg werd er wel gepraat over twijfels, angst en zorgen. Over balans tussen privé en werk, over tips en oplossingen om ons gevoel in goede banen te lijden.

EENZAAMHEID

Voordat we naar de aangedragen oplossingen gaan: hoe luidt de diagnose? Hoe voelen we ons als foodprofessionals - ondernemers, zzp’ers, managers (m/v) - gedurende de pandemie met lockdowns, zonder energie van gasten, zonder opdrachtgevers?

Vooral eenzaam.

Eenzaam omdat we een team moeten inspireren zonder dat we zelf gevoed worden door de energie van gasten.

Eenzaam omdat we onze kwetsbaarheid niet willen of kunnen laten zien.

Eenzaam omdat we veel minder nieuwe gesprekken hebben en geen nieuwe mensen leren kennen.

Eenzaam omdat je financiële zorgen hebt.

Eenzaam omdat je geleefd word door je smartphone; je wereld bestaat uit digitale connecties en het publieke leven ineengekrompen is tot een kleine bubbel.

“Eenzaam. Omdat we een team moeten inspireren zonder dat we zelf gevoed worden door de energie van gasten.”

ONMACHT

En die eenzaamheid roept onmacht op. We hebben geen enkele invloed op de maatregelen die vanuit Den Haag op ons afgevuurd worden. Telkens als er perspectief wordt geboden, wordt de heropening uitgesteld. De opeenvolgende teleurstellingen hierover vreten aan ons. We moeten lijdzaam toezien en kunnen de situatie niet veranderen.

De onmacht roep irritatie op, zelfs boosheid.

In de hangout werd opgemerkt dat we een kort lontje hebben. We oordelen sneller over wat er allemaal fout gaat, hebben minder oog voor het positieve, terwijl een optimistische grondhouding één van de belangrijkste kwaliteiten voor professionals in food en hospitality is.

We zijn moe. Eigenlijk zijn we de emotionele uitputting nabij.

Net op het moment dat er licht gloort aan het einde van de tunnel, voelen we hoe moe we zijn: alsof we een lange marathon hebben afgelegd en in het zicht van de finish voelen wat de inspanning met ons heeft gedaan.

“We oordelen sneller over wat er allemaal fout gaat, hebben minder oog voor het positieve.”

OPLOSSINGEN

Oplossingen werden ook aangedragen en volop gedeeld.

1. Ga dagelijkse wandelen. Bewegen is goed tegen negatieve gedachten.

2. Maak endorfinen aan. Dat doe je door te sporten of te knuffelen.

3. Knuffel dagelijks met degene van wie je houdt – je brein heeft die positieve stoffen nodig die daarbij vrijkomen.

4. Zet je smartphone op gezette tijden uit. Zorg dat je de baas bent over al die digitale prikkels.

5. Laat je kwetsbaarheid zien, praat erover. Ook met je team. Er is veel meer begrip dan je denkt.

6. Koop het boek Mindgym, Sportschool van de geest. Daar staan goede tips in om mentaal gezond te blijven.

7. Kijk naar de presentatie van de Amerikaanse spreekster Brené Brown over de kracht van kwetsbaarheid. Deze is te zien onder meer op Netflix. Het verhaal dat zij vertelt verheldert en verlicht.

8. Zoek een coach. Met een coach voer je echt andere gesprekken dan met je partner. Het is de investering waard.

Dit gebeurde in de tijd van een uur. Vijftien mensen die elkaar op deze manier hebben geholpen. Die het fijn vonden om ‘te levelen’ met gelijkgestemden. Die op liefdevolle aandacht konden rekenen op het moment dat ze vertelden wat hen dwars zat. Zonder oordeel, alleen een luisterend oor en een hulpvaardige instelling van de rest. Mensen die elkaar bestookten met tips en adviezen.

Het was mooi. Ik wens iedereen zulke momenten toe.

We hebben het nodig.